- Ἤγη
- Ἦγιςfem nom/voc/acc dual (doric aeolic)
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
Ἤγη
Look at other dictionaries:
ἡγῇ — ἡγέομαι go before pres subj mid 2nd sg ἡγέομαι go before pres ind mid 2nd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἤγη — ἀγάω imperf ind act 3rd sg (attic epic doric ionic) ἀγάω imperf ind act 3rd sg (attic epic doric ionic aeolic) ἔσσομαι sum. aor ind mp 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἡγῆι — ἡγῇ , ἡγέομαι go before pres subj mid 2nd sg ἡγῇ , ἡγέομαι go before pres ind mid 2nd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ABOMINATIO — Aegyptiorum, Exodi c. 8. v. 26, Non convenit ita facere, quia abominationem Aegyptiorum sacrificaremus Domina Deo nosiro etc. Et si sacrisicaremus abominationem Aegaptiorum antc eorum oculos, nonne lapidarent nos? Denotat capras, boves et oves,… … Hofmann J. Lexicon universale
ANGUILLA — Hebr. Gap desc: Hebrew, pinnas habet, squamis tamen caret, unde immunda olim ex lege, Levitic. c. 11. v. 9, 10. Vide Bechart. Hieroz. Part. prior. l. 1. c. 6. Non aliorum piscium, quam Anguillarum, et quidem fluviatilium, non lacustrium, in L.… … Hofmann J. Lexicon universale
ιάτωρ — ἰάτωρ, ιων. τ. ἰήτωρ, ορος, ό (Α) γιατρός. [ΕΤΥΜΟΛ. < ιάομαι, ώμαι + τωρ (πρβλ. ηγή τωρ, οική τωρ)] … Dictionary of Greek
καλήτωρ — καλήτωρ, ὁ (Α) (επικ. τ.) 1. αυτός που καλεί, που συγκαλεί, κήρυκας, διαλαλητής («κήρυκα καλήτορα», Ομ. Ιλ.) 2. κύριο όνομα (στον Όμ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. καλη (τού καλῶ), το οποίο αποτελεί προϊόν συμφυρμού τών μορφών καλέ και κλη (βλ. καλώ) +… … Dictionary of Greek
λωβήτωρ — λωβήτωρ, ορος, ὁ (Α) λωβητήρ,* βλαβερός, καταστρεπτικός. [ΕΤΥΜΟΛ. < λωβώμαι + επίθημα τωρ (πρβλ. ηγή τωρ, νική τωρ)] … Dictionary of Greek
νικήτωρ — νικήτωρ, ορος, ὁ (ΑΜ, Α δωρ. τ. νικάτωρ) 1. νικητής 2. ως επίθ. νικηφόρος («τοὺς νικήτορας στρατιώτας»). [ΕΤΥΜΟΛ. < νικῶ + επίθημα τωρ (πρβλ. ηγή τωρ)] … Dictionary of Greek
νωμήτωρ — νωμήτωρ, ορος, ὁ (Α) 1. αυτός που διανέμει, που μοιράζει («κρεῶν νωμήτορας ἄνδρας», Μαν.) 2. κυβερνήτης, οδηγός. [ΕΤΥΜΟΛ. < νωμῶ + επίθημα τωρ (πρβλ. ηγή τωρ)] … Dictionary of Greek
